Restauratieverslag Volvo Amazon P130

Kleur nr 94 (donker groen)
Bouwjaar 1968 (januari)
Kenteken: 99-31-EU

Hoe 3 jaar 5 jaar werd, vertraagde tot 7 jaar en uiteindelijk 10 jaar is geworden.

We schrijven maart 1991, de beslissing is gevallen we gaan onze trouwe amazon “even”een restauratie beurtje geven. Begonnen wordt met het strippen van de auto. Bumpers eraf, chrome-strips er voorzichtig afgehaald, verlichting eraf, ruiten eruit, bekleding eruit, stoelen eruit, banken eruit, hemel eruit enz. Zittend op het reservewiel nog even langs de garage gereden om de motor te laten doormeten. Diagnose: 1 cylinder met een onacceptabel percentage cilinderlekkage, dat wordt dus uiteindelijk ook reviseren.

Tijd voor het plannen. We dachten dat met 3 jaar we toch weer moesten kunnen rijden. Ik heb met behulp van een collega bij mijn toenmalig werkgever de laswerkzaamheden en de revisiewerkzaamheden aan de achteras en de voortrein uitgevoerd. Het reviseren van die twee assen gebeurde toen de body van onze 99-31-EU bij het straalbedrijf Bouw in Barneveld stond voor het voorstralen.

Met een geleende straalkast zijn alle onderdelen van de voortrein en de achteras handmatig gestraald, daarna in de epoxy gespoten en daarna in de hittebestendige zwarte hoogglans lak prachtig!!

Na het stralen en spuiten werden de assen voorzien van nieuwe lagers, rubbers, bussen , bouten, remcylinders, remschijven, remklauwen, enz kortom helemaal nieuw. De assen waren in ieder geval klaar voor montage, nu de body nog. Inmiddels waren we al 1 jaar bezig…….

Toen was het moment daar, we konden de body ophalen en beginnen met de laswerkzaamheden. Samen vol goede moed de kar achter de auto gehangen en de body opgehaald. Wij zouden dat varkentje wel eens even wassen, met de nadruk op even. Aangekomen bij de straler moest ik toch even vragen of hij niet per ongelijk mijn body aan een ander had meegegeven.

Tjonge jonge dat was schrikken, een afgebrand dorp was er van de amazon waar iedereen zich bij afvroeg waarom of we eigenlijk gingen restaureren. Bijgaande foto’s van de body geven een goed beeld van wat er over was van onze Volvo.

Na de gatenkaas bekeken te hebben toch maar voorzichtig begonnen met het dichten van de voor deze modellen niet originele airco gaten.

Om een idee te geven van wat we allemaal hebben vernieuwd hier een opsomming van voor naar achter: radiatorbalkje, hoofdkokerbalk voorste stuk links (zelf nagemaakt), opstaande kanten van binnenscherm inclusief draagbalkjes voor de voorschermen,zijpaneel achter de voorwielen gedeeltelijk, bodem aan rechterzijde voor, bodem aan linkerzijde voor (ribbelplaat zelf geponst), bodembak aan rechterzijn uit een sloper gehaald en ingelast, onderkant van sponning voorraam, wielranden boven achterwielen aan binnen en buitenkant, zijpaneel achter de deuren, stuk in reservewielbak gezet, bodem van kofferbalk gedeeltelijk vervangen waaronder de rand voor de brandstoftankbevestiging, nieuwe bakken in de deuren, hoekje in de kofferklep, stukje in de sponning van de achterruit, dwarsbalkjes achter de voorwielen, steunbalkje voor de reservewielbak. De laswerkzaamheden hebben totaal 3 jaar geduurd, dit ook mede omdat we 1 avond per week met zijn tweeën aan de auto werkten en omdat de schuur waar de Volvo naartoe was verhuisd in de zomer veel te warm was en in de winter weer veel te koud.

restauratie
restauratie

Maar goed na 3 jaar was het dan zover body opgeladen en weer naar de straler gebracht voor het nastralen en spuiten in de epoxyprimer.

Inmiddels was ik al 2 jaar werkzaam bij een andere werkgever, dit was ook de reden dat we moesten uitwijken naar de schuur bij Oma. Door mijn nieuwe werk contact gekregen met autoschadeherstelbedrijf van Geerestein in Barneveld. Daar gevraagd of ik zelf aan de auto mocht schuren e.d. en of zij mij dan wilden helpen als ik er niet uit kwam. Heel spontaan kreeg ik de toestemming om de auto zelfs daar neer te zetten zodat hij lekker droog kon staan en ik er dan daar aan zou kunnen werken. Beter kun je je natuurlijk niet wensen.

De 99-31-EU opgehaald van de straler en alle naden opnieuw afgekit zoals het origineel ook hoort, de wielkasten lekker ingeblubberd met kit zodat de kit kan functioneren als een soort anti-steenslag laagje.

Toen de vele tubes kit erop zaten de body voor de laatste keer op zijn kant gelegd en de onderzijde in de kleur gespoten. Dan denk je even van nou schiet het op, nu kan het niet lang meer duren……..

Onderkant in de kleur, tijd voor het monteren van de assen zodat we de body makkelijker kunnen verplaatsen. De assen die we al 3 jaar op zolder hadden liggen opgehaald en onder de body gemonteerd. Weer een stap in de goede richting.

Nu kan het strakmaken beginnen……… Oh nee, deuren moeten nog gelast worden…….. gaan ook weer verscheidene avonden aan voorbij. Maar dan uiteindelijk alle laswerkzaamheden klaar en is het zover dat we kunnen gaan plamuren, schuren, plamuren,schuren, plamuren, schuren…………… totdat je een ons weegt. Had ik een hele avond geschuurd, kwam de spuiter even kijken en melden dat “het er nog lang niet was” Wat bleek nou, ik schuurde te lang op een bultje zodat dit weer een gat werd enz…… Kortom een heleboel plamuur erop gesmeerd en net zoveel er weer afgeschuurd. Nee dat strak maken is een vak apart. Nou ik heb zelf het grove plamuurwerk gedaan en de professionele mannen van het schadebedrijf hebben de Amazon perfect strak gekregen.

Na het plamuren en strakmaken is er nog een vulprimer opgespoten en een grondverflaag. Toen de buitenkant eenmaal in de grondverf stond en strak was hebben we hem bewust een aantal maanden laten uitharden en “inzakken” ik had immers werk genoeg.

In die periode zijn de volgende werkzaamheden o.a. verricht: Dashboard gereviseerd, kachel geheel gereviseerd, stoelen helemaal uit elkaar gehaald, kussens gevuld en bekleding vervangen, binnenkant van de auto in de kleur gespoten, bedrading opnieuw aanbrengen (kabelboom was nog goed) dashboard opnieuw gemonteerd, stuurinrichting gemonteerd, benzinetank gemonteerd, deuren afgehangen, motorkap en kofferklep afgehangen zodat na het spuiten van de buitenkant deze er simpel in te hangen waren.

Nu was de motor eerst aan de beurt, omdat we de motor in de auto wilden hangen alvorens de buitenkant in de kleur te spuiten. Dit om overtollige beschadiging bij het inhangen en sleutelen te voorkomen. De motor die we keurig droog hadden bewaard werd uit de garage gehaald en volledig gedemonteerd.

Een bedrijf in de buurt dat gespecialiseerd is in motorrevisies heeft het blok en de kop helemaal behandeld en gereviseerd. Daarna konden we zelf weer aan de slag met het in elkaar zetten. Hierbij kreeg ik gelukkig hulp van een ervaren monteur. Behalve het reviseren van de motor is de waterpomp vernieuwd, de distributietandwielen vernieuwd, zijn de dynamo en de startmotor gereviseerd, de radiateur vervangen door een dikkere ruilversie van het Vod en hebben we natuurlijk gelijk nieuwe koppelingsplaten en drukgroep gemonteerd. Totaal was het reviseren van het blok ongeveer 4 zaterdagen werk.

En toen kwam het spannende moment dat de motor na 10 jaar weer op zijn oude plek in de 99-31-EU gezet kon gaan worden. Ik kan u verzekeren dat dit een belevenis is geweest. En om dan nog maar te zwijgen over de eerste geluiden die door dat blok gemaakt werden.

We konden natuurlijk niet wachten totdat de benzineleiding onder de auto doorlag, dus snel een jerrycan benzine gehaald en hier een slang vanaf de benzinepomp ingehangen, even een beetje benzine rechtstreeks in de carburateur en hij liep!!! PRACHTIG!

Weer een fase verder dus. Wat is de volgende stap? Wel, nu was het tijd om de auto de laatste laklaag te gaan geven. De vakmensen van van Geerestein hebben zich op deze klus gestort en de Volvo voor de derde en laatste keer helemaal strak gemaakt en perfect in kleur nr. 94 gespoten. Ik heb zoals u kunt zien zelfs foto’s van het spuiten zelf gekregen, dit op zich is al uniek.

Nog mooier was het om op vrijdag 6 april onze amazon “uit te kunnen pakken” Geweldig!!. Nu was het tijd om echt te gaan bouwen en afwerken. De 2 weken die daarop volgden vakantiegenomen en voorzichtig aan het bouwen geslagen. In de eerste week werden de deuren en de andere losse delen gespoten en gemonteerd.

Als een van de eerste klussen hebben we het aansluiten van de bedrading onder handen genomen. Zorgen dat alles weer volgens schema werkte, dit op zich kan je al meer dan een dag kosten, maar alles werkte uiteindelijk precies zoals het hoorde. Daarna kwamen de deuren aan de beurt, tochtraampjes monteren, handgrepen, sloten, uitzetraampjes enz…. Iedere dag zag je weer dat hij vorderde.

Ja, als dan na zoveel jaar de motor weer loopt, de bedrading aangesloten is zodat je ook echt via het contact kunt starten, dan wil je natuurlijk ook rijden, ook al zitten er geen remmen op………… Dus snel de handremmen goed afgesteld en een eerste ritje op het parkeerterrein gewaagd, bijgaande foto laat de trotse eigenaar zien in een nog slechts half afgebouwde 99-31-EU.

In de weken die ik nog had voor 8 juni, dat was de streefdatum om de Volvo klaar te hebben omdat ik dan zou moeten meerijden in een stoet met Volvo’s voor een trouwerij, ben ik bijna iedere avond en iedere zaterdag druk geweest met het afbouwen van mijn trots. Want er komt een hoop bij kijken, zeker voor iemand die zoiets nog nooit eerder bij de hand heeft gehad.

Hier nog maar eens een korte opsomming van zaken die gedaan moesten worden: Monteren van het hemeltje, dit is op zich al een hele bevalling, maar uiteindelijk goed gelukt, montage van dashboard, inclusief gangbaar maken van alle controlelampjes en dashboardverlichting, radiovoorbereiding, antennekabel, remleidingen leggen, brandstofleiding leggen, rembekrachtiger monteren (nieuw gehaald bij het VOD), sierstrips monteren (natuurlijk geen deukjes e.d.), ruiten monteren (dit is opzich al een hele prestatie met die lastige chrome sierlijsten), nieuwe kachelthermostaat ( de oude was een van de weinige dingen die ik niet vernieuwd had, en dus lek……) monteren, gordels achter monteren, achterbank erin, met bekleding aan de zijkanten nog even gewacht omdat in die ruimtes nog ter bescherming olie en wax gespoten moest gaan worden. In de weken die ik net noemde heb ik veel hulp gehad van mensen die er verstand van hadden. Zonder hen had ik het zeker niet gered, mensen hartstikke bedankt!

Toen uiteindelijk alle montagewerkzaamheden klaar waren en de 99-31-EU eigenlijk klaar was voor de APK een zaterdag besteed aan het conserveren van de auto. Eerst heb ik alle kokers volgespoten met olie vermengd met diesel, dit heb ik 2 keer gedaan. Net zolang tot de olie overal tussenuit kwam. Geen koker is vergeten, zelfs in de deuren, de ruimten achter de deuren en in de kokertjes waar de schermen op rusten (hier heb ik speciaal een gaatje in geboord) is olie gespoten, kortom elk gaatje wat we konden vinden is volgespoten met olie en heeft lekker staan lekken. Ik kan u verzekeren dat dit een vette bende geeft, maar ja het is de enige manier om te zorgen dat we niet over een paar jaar weer opnieuw kunnen beginnen. De auto hebben we vervolgens een paar dagen lekker laten uitlekken en toen hetzelfde ritueel nog 2 keer met wax gedaan, ook totdat de wax je aan alle kanten om de oren drupte. De onderkant is 3 maal in de wax gespoten en zal voorlopig niet roesten. Toen dit dus gedaan was hebben we de nieuwe brede 6J velgen met 196/65/15 banden gemonteerd en de auto door een onafhankelijk monteur laten keuren, dit was op dinsdag voor Hemelvaartsdag, ik had mijn planning dus ruimschoots gehaald en wilde heel graag met Hemelvaartsdag kunnen rijden, dus op die dinsdag de Volvo gekeurd. Zoals u zult begrijpen na zolang sleutelen en zo precies werken was het in 1 keer goed. GEWELDIG! Op woensdag voor Hemelvaartsdag zouden we hem afmelden en dan konden we mooi gaan rijden dachten we……..

Terwijl ik onder het genot van een drankje alvast de papieren voor de verzekering aan het invullen was vroeg de monteur naar het kenteken. Ik keek erop en zij quasi nonchalant goh er staat nog “G” bij de brandstof (vroeger had ik op gas gereden). Dat is zeker een grapje zei de monteur want dan kan ik hem niet afmelden, waarop ik vroeg of dat een grapje was. Dat was het niet, dus we zouden met Hemelvaart niet kunnen rijden…………..

Op woensdag in de telefoon geklommen en gevraagd aan GIO of de auto wel verzekerd was ondanks dat we geen APK hadden, GIO bevestigde dat we wel verzekerd waren, dus donderdag toch gaan rijden. Dit was zeker een belevenis! Ook op woensdag gelijk contact opgenomen met het RDW in Veendam en ze de situatie uitgelegd, het RDW werkte prima mee en ik kon op dinsdag na Hemelvaart in Veendam mijn gewijzigde kenteken ophalen, waarna ik nog dezelfde dag de Volvo kon afmelden voor de APK.

Op 8 juni een fantastische dag gehad tijdens het trouwrijden, en lekker kunnen showen met mijn Volvootje.

Al met al is het een heel verhaal geworden over de restauratie van onze geliefde Volvo Amazon 99-31-EU die nu keurig droog staat bij ons in de garage. Een restauratie die nooit voltooid was zonder de hulp van heel veel mensen die belangeloos hebben geholpen.

Daarom wil ik bij deze de mensen die mij geholpen hebben bij de restauratie hartelijk bedanken: Cees van Dijk voor het vele laswerk, Maas van Geerestein voor het beschikbaar stellen van de ruimte en de hulp bij al die technische zaken waar ik geen verstand van heb, Hans voor de perfecte motorrevisie, Oma voor het beschikbaar stellen van de schuur tijdens het lassen, de medewerkers van schadeherstelbedrijf van Geerestein voor hun interesse en collegialiteit, Gerda van Geerestein voor de vele liters koffie fris en broodjes haring die na het harde werking altijd klaar stonden. En natuurlijk mijn vrouw die al die uren dat ik bij de Volvo heb doorgebracht alleen thuis was.

De eerste buitenlandse reis met de Amzon P130 naar Cochem in Duitsland! Klikt u op de foto voor een uitgebreide fotoreportage van deze eerste grotere reis.

Heb jij ook een leuk restauratieverslag gemaakt van jouw restauratie? Mail die dan door, dan plaats ik hem ook hier op de site!